Međunarodni dan maternjeg jezika redovno proslavljaju zemlje članice UNESCO-a kako bi promovisale jezičku raznolikost i multilingvizam.
NEKE OD ČINJENICA VEZANIH ZA BOSANSKI JEZIK:
“Muhamed Hevaija Uskufi je napisao prvi rječnik bosanskog jezika – Potur Šahidija – 1631. godine. Postoje četiri sačuvana primjerka ovog rječnika; jedan od njih se nalazi pohranjen u univerzitetskoj biblioteci u Uppsalli (Švedska).”
“Najstariji sačuvani bosanski i jedan od najstarijih tekstova sa južnoslavenskog jezičnog područja uopće je Povelja bana Kulina iz 1189. godine, u kojoj se reguliraju trgovački odnosi banovine Bosne s Dubrovačkom republikom.”
“Ime “bosanski jezik” prvi put se spominje 1300-te godine u djelu “Skazanie iziavlieno o pismenah” (Historija pisanih jezika) koju je napisao najpoznatiji bizantijski putopisac, Konstantin Filozof”.
“Nakon Berlinskog kongresa 1878. Bosna i Hercegovina je promijenila “staratelja” i okupirana od strane Austro-Ugarske. S tim je u BiH došla i zapadna civilizacija, novi jezik, nova arhitektura, nova kultura. Bosna i Hercegovina je, kao i u Osmanskom carstvu, dobila poseban status unutar Austro-Ugarske – kao treći entitet dvojne monarhije, a bosanski jezik je ponovo priznat kao službeni. U to vrijeme jezik je prihvatio veliki broj njemačkih riječi koje se i danas upotrebljavaju, pored turcizama iz ranijeg perioda.”
”Naziv BOSANSKI JEZIK je zvanično ukinut internom naredbom Zemaljske vlade Bosne i Hercegovine od 4. X. 1907. godine. U njoj se izričito zahtjeva da se “zemaljski jezik” (Landessprache) ima svuda službeno nazivati “srpsko-hrvatskim,” odnosno “hrvatsko-srpskim.”
“Jedan od najstarijih spomena bosanskog jezika imamo u notarskim knjigama grada Kotora: 3. jula 1436., mletački knez u Kotoru kupio je petnaestogodišnju djevojku “bosanskog roda i heretičke vjere, zvanu bosanskim jezikom Djevenu”...